Your Lips
لب هایت
چه زیبا در آغوش کشیده اند روی تو را
نظمی نوین در جهان من
با حاکمیت تو
من، دهکده ای کوچک، در جهان تو
در عجبم،
اگر لبانت نبود
تعادل را با چه می یافتم
برهم می زنی تعادلش را، لب بر مگشا
چنین زیباتر است
سکوت و تعادل
تو و من
در آغوش کشیده ای خود را
کدامین نقاش را سراغ بگیرم
زیباتر از این مگر می شود؟!
سکوت کن
من جهانم را دوست دارم
مبادا لحظه ای، در خاطرت
بگنجد
جهان مرا بر آشوب آغوشت به آشوب بکشی
لبانت
مرکز تعادلند
مگشا
نواس افکارم را
لحظه ای پیش به تعادل رسانده ام
هشتم مهر هزار و سیصد و نود و دو